De woorden die ik nooit meer zal vergeten: “je lichaam valt zichzelf aan” “het is behoorlijk agressief bij jou”, “je komt hier nooit meer vanaf”, “leer er maar mee leven” en “de rest van je leven heb je medicijnen nodig die je immuunsysteem onderdrukken”. 

Nooit heb ik het geloofd. Diep van binnen zat een klein stemmetje dat overal bovenuit schreeuwde: ja er gebeurt iets in je lichaam wat niet goed is. Ik weet nog niet hoe dat ontstaan is, maar dat mijn lichaam zichzelf aanvalt? Onmogelijk. Ons lichaam is letterlijk geprogrammeerd om ons levend en gezond te houden, niet om zichzelf kapot te maken. Het zelfhelend vermogen van ons lichaam is zo ontzettend groot. Je moet het alleen wel geven wat het nodig heeft.  

Terugkijkend op het hele ziekenhuistraject is er nog iets dat ik nooit meer zal vergeten en dat op mijn netvlies gebrand staat: de beelden van mijn eerste colonoscopie. Ik besloot geen roesje te nemen omdat ik met eigen ogen wilde zien wat er in mijn darmen aan de hand was. Ik zag meer dan de helft van mijn dikke darm onder de zweren zitten. Het zag er bloederig (rood) en pus-achtig uit (bruin-gelige plekken). Later in mijn genezingsproces leverde dit beeld me overigens een groot ‘AHA!’ moment op. 

Wat was dat ‘AHA’ moment dan precies? Ik werd op het spoor van plantbased voeding gezet en las onder andere de boeken van Anthony William waarin hij de oorzaak van Colitis Ulcerosa benoemt: shingles. Het herpesvirus. Als tiener had ik vaak koortslippen maar bijvoorbeeld ook shingles (gordelroos) op mijn rug. Allemaal herpes. Toen ik dat las voelde dat als het laatste puzzelstukje in deze -zo leek- onoplosbare puzzel. Ik heb nogal wat herpes gehad in mijn leven en weet precies hoe het eruit ziet. Zoals mijn darm er ook uit zag: rood, bloederig, gele pusblaasjes en zweren die continu lekken en veel pijn doen. Mijn hele darm zat gewoon vol met herpes. Dit was het moment waarop ik zeker wist: dit is het, eindelijk antwoorden en oplossingen!

De oplossing is zorgen dat je het virus niet meer voedt en daarmee sterker maakt, maar uitroeit. Dit betekent in een notendop dat je alle voedingsmiddelen die virussen voeden links laat liggen, laag in vet eet en alleen nog maar helende voeding tot je neemt. Het liefst de holy-four: fruit, groenten, kruiden en wilde voedingsmiddelen. Daarnaast stel je een op maat gemaakt supplementen protocol vast en is het een kwestie van een lange adem hebben.

Zelf ben ik uitzonderlijk snel geheeld, dat is geen standaard. Het was vooral (mentaal) hard werken en veel vastberadenheid tonen. In 5 weken waren mijn darmen ontstekingsvrij en dat is nu bijna twee jaar later nog steeds zo. Het duurde een aantal maanden voordat mijn buik helemaal gereset en rustig was maar nu durf ik hardop te zeggen dat ik nooit meer ergens last van heb. Mijn buik heeft een gloednieuw ritme en is kerngezond! Er is letterlijk geen spoor van Colitis meer te bekennen, en guess what: die vele koortslippen heb ik ook niet meer.  

Liefs,

Wynke